Beauvoir, Sartre og mótmælin

Mikið var myndin um Beauvoir og Sartre ljómandi góð. Það kom mér á óvart að hún yrði sögð út frá sjónarhorni Simone de Beauvoir. Hún óx í mínum augum við þá skoðun en Sartre minnkaði, þrátt fyrir hans fína exístensíalisma og leikritið, Helvíti eru hinir og allt annað krefjandi og gefandi sem hann skrifaði.

Beauvoir hefur aldrei fengið að njóta sannmælis vegna frægðar hans. Einhverntíman las ég fyrstu 223 síðurnar í ævisögu hennar e. Margaret Crosland, sem kom út 1992. Þá var ég bara hálfnuð og komst aldrei í að klára hana. Kannski þetta verði tilefni til þess.

Að alvörunni,

ætli ég verði ekki að taka mér smá frí í vinnunni á morgun til að geta staðið mótmælastöðu við Seðlabankann. Þjóðin og umheimurinn þurfa að fá endurheimt traust á Seðlabankanum. Lifi friðsamleg en kröftug mótmæli.